ભારતમાં હાલ સમલૈંગિક લગ્ન મામલે સુપ્રીમ કોર્ટમાં સુનાવણી ચાલી રહી છે. એવામાં આજે મોરબીની મહિલાઓએ વિવિધ તાર્કિક કારણો સાથે જિલ્લા કલેકટરને આવેદનપત્ર પાઠવીને સમલૈંગિક લગ્નને મંજૂરી ન આપવાની માંગણી કરી છે.
આવેદનમાં જણાવ્યા અનુસાર, સર્વોચ્ચ ન્યાયાલયએ, સમલૈગિક અને વિપરીત લિંગી વગેરે વ્યકિતઓના લગ્નના અધિકારને, કાયદેસર બનાવવાનો નિર્ણય લેવાની તૈયારી દર્શાવી છે, જેને લઈ મોરબીની મહિલાઓએ આવેદન પાઠવતા જણાવ્યું હતું કે, ભારત દેશ આજે સામાજિક, આર્થિક ક્ષેત્રે અનેક પડકારોનો સામનો કરી રહ્યો છે, ત્યારે માનનીય સર્વોચ્ચ અદાલત દ્વારા વિષયને સાંભળવાની અને નિર્ણય લેવાની કોઈ ગંભીર આવશ્યકતા નથી. દેશના નાગરિકોની પાયાની સમસ્યાઓ જેમકે, ગરીબી નાબૂદી, મફત શિક્ષણનો અમલ, પ્રદૂષણ મુક્ત પર્યાવરણનો અધિકાર, વસ્તી નિયંત્રણની સમસ્યા, દેશની સમગ્ર વસ્તીને અસર કરતી ઉપરોક્ત ગંભીર સમસ્યાઓના સબંધમાં ના તો ભારતની ન્યાય વ્યવસ્થા સ્વરૂપ સર્વોચ્ચ અદાલતને કોઈ તત્પરતા જોવા મળી નથી,ના તો કોઈ ન્યાયિક સક્રિયતા જોવા મળી છે. ભારત વિવિધ ધર્મો, જાતિઓ, પેટા જાતિઓનો દેશ છે. આમાં સદીઓથી, જૈવિક પુરુષ અને જૈવિક સ્ત્રી વચ્ચેના લગ્નને માન્યતા આપવામાં આવી છે. લગ્નની સંસ્થા એ માત્ર બે વિરોધી જાતિઓનું જોડાણ જ નથી, પણ માનવજાતની પ્રગતિ પણ છે. “લગ્ન” શબ્દની વ્યાખ્યા વિવિધ નિયમો, કૃત્યો, લખાણો અને સ્ક્રિપ્ટોમાં કરવામાં આવી છે. તમામ ધર્મોમાં, તે માત્ર વિજાતીય વ્યક્તિઓના લગ્નને જ દર્શાવે છે. લગ્નને બે અલગ -અલગ જાતિના પવિત્ર જોડાણ તરીકે માન્યતા આપવા સાથે જ જો કે ભારતનો સમાજ આજે વિકસિત થયો છે. ભારત દેશ આજે પશ્ચિમ દેશોમાં લોકપ્રિય થયો છે. તેણે બે પક્ષો વચ્ચેના કરાર અથવા સમંતિને માન્યતા આપી નથી.
આવેદનમાં વધુમાં જણાવાવમાં આવ્યું હતું કે, ભારતની સર્વોચ્ચ અદાલત પહેલાથી જ નાલસા(2014), નવતેજ જોહર(2018)ના કેસોમાં સંમલૈગિક અને ટ્રાન્સજેન્ડરના અધિકારોનું રક્ષણ કરી ચૂકી છે. આથી આ સમુદાય, એકંદરે, દલિત અથવા અસમાન નથી, જેમ કે એવું એ લોકો દ્વારા પ્રસ્થાપિત કરવામાં આવી રહ્યું છે. તેનાથી વિપરીત, ભારતની અન્ય પછાત જાતિઓ આજે પણ જાતિના આધારે શોષિત અને વંચિત છે, જેઓ હજુ પણ તેમના અધિકારો માટે નામદાર સુપ્રીમ કોર્ટના નિર્ણયની રાહ જોઈ રહ્યા છે. આવી સ્થિતિમાં,સમલૈંગિક લગ્નોને કાનૂની માન્યતા આપવાની માંગ એ વૈધાનિક અધિકાર હોઇ શકે છે અને મૂળભૂત અધિકાર નથી, જેનું રક્ષણ માત્ર ભારતની સંસદ દ્વારા જ થઇ શકે છે., વિધાનસભાએ ઉપરોક્ત ચુકાદાઓના આધારે કામ કરતાં પહેલાથી જ ટ્રાન્સજેન્ડર વ્યક્તિઓ(અધિકારોનું રક્ષણ) અધિનિયમ 2019 ઘડ્યો અને તેથી સમુદાયની આશંકા અથવા નિવેદન કે તેમની સાથે ભેદભાવ કરવામાં આવે છે અને મૂળભૂત અધિકારોનો ઇનકાર કરવામાં આવે છે. તે તદન ખોટું છે. આવી દરેક વ્યક્તિના અધિકારોની ધારાસભા દ્વારા કાળજી અને રક્ષણ આપવામાં આવે છે. ઉપરોકત અધિનિયમના અમલીકરણ પછી, ઉક્ત સમુદાયના વ્યક્તિઓએ લગ્નની નોંધણી કરવામાં આવે અને સ્પેશિયલ મેરેજ એક્ટ, 1954 હેઠળ માન્યતા આપવામાં આવે તેવો દાવો કે માગણી કરવાનો અધિકાર નથી., એ નોંધવું અગત્યનું છે કે આ વિશિષ્ટ સમુદાય સ્પેશિયલ મેરેજ એક્ટ,1954 હેઠળ અધિકારો બનાવવા માંગે છે, જ્યારે આ કાયદો ફક્ત જૈવિક પુરુષો અને સ્ત્રીઓને લાગુ પડે છે, તેથી જોગવાઈઓમાંથી કોઈપણને દૂર કરવાનો/વધારવાનો કોઈ અર્થ કે આવશ્યકતા નથી. કોઈપણ પ્રયાસ અથવા ઉપરોક્ત અધિનિયમ(જોગવાઈ)ને નવી રીતે ફરીથી વ્યાખ્યાયિત કરવા, તેને નવા સ્વરૂપમાં, નિશ્ચિતપણે અને ફરીથી સ્પષ્ટ રીતે ફરીથી લખવા માટે વિધાનસભા પાસેથી કાયદો બનાવવાની સતા છીનવી લેવા સમાન ગણવામાં આવશે., લગ્નએ એક સામાજિક,કાનૂની સંસ્થા છે, જે ભારતના બંધારણના અનુચ્છેદ 246 હેઠળ તેની શક્તિનો ઉપયોગ કરીને સક્ષમ વિધાનસભા દ્વારા બનાવવામાં આવ્યો છે, કાયદેસર રીતે માન્યતા પ્રદાન કરવામાં આવે છે અને વિનિયમિત કરવામાં આવે છે. “લગ્ન” જેવા માનવીય સબંધોની માન્યતા, આવશ્યકપણે વિધાયીકા કાર્ય છે. ન્યાયાલય, “લગ્ન”, નામની સંસ્થાને, ન્યાયિક વ્યાખ્યાથી, વિધાયિકા દ્વારા આપવામાં આવેલ લગ્ન સંસ્થાના મૂર્ત સ્વરૂપને ના તો નષ્ટ કરી શકે છે, ના તો તેનું નવીન સ્વરૂપ આપી શકે છે કે ના તો માન્યતા આપી શકે છે.
મહિલાઓ દ્વારા વધુમાં જણાવવામાં આવ્યું હતું કે, ભારતમાં લગ્નનું સભ્યતાત્મક મહત્વ છે અને લગ્નની મહાન અને સમય-પરીક્ષણ સંસ્થાને મંદ કરવાના કોઈપણ પ્રયાસનો સમજ દ્વારા સખત વિરોધ થવો જોઈએ. ભારતીય સાંસ્કૃતિક સંસ્કૃતિ પર સદીઓથી સતત હુમલાઓ થયા છે, તેમ છતાં, ઘણા અવરોધો હોવા છતાં, તે ટકી રહી છે. હવે સ્વતંત્ર ભારતમાં, તેને તેના સાંસ્કૃતિક મૂળ પર પશ્ચિમી વિચારો, ફિલસૂફી અને પ્રથાઓને લાદવાનો સામનો કરવો પડશે, જે આઅ રાષ્ટ્ર માટે વ્યવહારુ નથી. ઉપરોક્ત સંદર્ભમાં,આ મહત્વપૂર્ણ મુદ્દા પરમાનનીય સર્વોચ્ચ અદાલત દ્વારા દર્શાવામાં આવેલા અધીરાઇ પ્રત્યે અમે અમારી ઊંડી વેદના વ્યક્ત કરીએ છીએ. ન્યાય પ્રસ્થાપિત કરવા અને ન્યાયની સુલભતા સુનિશ્ચિત કરવા અને ન્યાયતંત્રની વિશ્વસનીયતા જાળવવા માટે, પડતર કેસો પૂરા કરવા અને નોંધપાત્ર સુધારા કરવાના બદલે, કાલ્પનિક મુદ્દા પર કોર્ટનો સમય અને ઇનફ્રાસ્ટ્રક્ચરનો ઉપયોગ કરવામાં આવી રહ્યો છે. જે તદન અયોગ્ય છે. આથી અમે, આપને સવિનય નિવેદન કરીએ છીએ કે,આપ ઉપરોક્ત વિષય સંદર્ભે,દરેક આવશ્યક વ્યક્તિ, સંસ્થાઓ સાથે પરામર્શના પગલાઓ લો અને એ સુનિશ્ચિત કરવાનો પ્રયાસ કરો કે સમલૈંગિક વિવાહ, ન્યાયપાલિકા દ્વારા ઉચિત/માન્ય ઘોષિત ના કરવામાં આવે,કારણકે ઉપરોક્ત વિષય સંપૂર્ણપણે, વિધાયીકાના ક્ષેત્રાધિકારમાં આવે છે. તેમ મોરબીની જાગૃત મહિલાઓ દ્વારા જણાવવામાં આવ્યું હતું.
